Kansexperimenten kunnen gesimuleerd worden door middel van munten, dobbelstenen, kaarten of genummerde briefjes die een vertaling vormen van het gestelde kansvraagstuk. Veel sneller en veelzijdiger nog zijn simulaties m.b.v. een computer of een grafisch rekentoestel. Simulaties bieden een overtuigende controle voor een theoretisch berekende kans. Het opstellen van de simulatie leidt bovendien vaak tot beter inzicht in het kansvraagstuk zelf, waardoor het nadien gemakkelijker te berekenen valt. Ze kunnen ook kansbegrippen verhelderen, doordat de leerlingen een meer tastbare confrontatie met kansen en kanswetten meemaken. Tot slot laten simulaties toe kansvraagstukken op te lossen die wiskundig (te) ingewikkeld zijn voor onze leerlingen.